Page 49 - Mart 2023

Kurtuluş Savaşı’mızdaki kahraman bir komuta- ler günleri kovalıyordu. Büyük güne sadece bir
nımızı canlandıracaksın. Üstesinden geleceğin- hafta kalmıştı. Heyecanımız gitgide artıyordu.
den şüphem yok paşam.’’ dedi.
Bayramdan beş ya da altı gün önce ana-
O anda benim dizlerimin bağı çözülmüştü. cığımla birlikte komutan kostümü aramaya
Neredeyse yere yığılacaktım. çıktık köye. Kalpak, haki askeri kıyafet, palaska,
tabanca kılıfı ve bir çift çizmeye ihtiyacım vardı.
‘’Tamam örtmenim!’’ dedim. Köyün altını üstüne getirdik, çalmadığımız kapı

kalmamıştı. Bir evden kalpak, bir evden bede-
Ertesi gün Kasım Öğretmen rollerimizin
yazılı olduğu müsveddeleri dağıttı. Oyunumu- nimden en az beş beden büyük askerî bir kıya-
zun adı ‘’Bayrağımızın Gölgesinde’’ idi. Oyuna fet bulmuştuk. Palaska ve tabanca kılıfını temin
konu olan olaylar Kurtuluş Savaşı’nda geçi- etmemiz de zor olmamıştı. Lakin uygun bir çiz-
yordu. Başrolü paylaştığım arkadaşım ‘’Küçük me bulamamıştık. Moralim bozulmuş, suratım
Çoban’’ rolünü oynayacak olan sınıf arkadaşım düşmüştü tabi.
Durmuş’un Arslan'dı (Arslan Gümüş). Sınıfımızın Canım anacığım benim. Üzüldüğümü gö-
en çalışkanıydı Arslan. Özellikle matematiğe rünce tuttu ellerimden, ‘’Tasa itme Irak, kara bir
kafası çok iyi çalışırdı. Tahsiline devam etseydi çorap giyen, pontülün paçasını da içine virdin
çok iyi bir matematik profesörü olurdu herhal- mi çızma gibi görünür kuzum.’’ dedi. Anacığım
de. Ama kader işte, bu fırsatı vermedi can ar- ‘’Irak’’ derdi bana. Anamca Iramazan’ın kısaltıl-
kadaşıma. Hayat okulunun, inşaat fakültesinde mış hali yani.
devam etti yoluna; tıpkı köylüsü olan diğer yol-
daşları gibi… Çok içime sinmemişti ama anamın çözü-
münü uygulamaktan başka çarem yok gibi gö-
Müsveddeler elimizde hemen başladık rünüyordu.
rollerimizi ezberlemeye. Evde, sokakta, kırda
her yerde ezber yapıp rolümüze adapte olmaya Bu arada zaman yaklaştıkça ben sık sık
çalışıyorduk. Eeee kolay değil tabi 23 Nisan’da uyarıyordum anacığımı:
köylünün karşısına çıkacaktık. Köylü de heye-
canla bekliyordu 23 Nisan’ı. Özellikle de tören- ‘’Bak ana 23 Nisan’da piyesimizi izlemeye
den hemen sonra oynanacak olan müsamereyi. ya hiç gelme ya da gelirsen de arkalarda otur
O zamanlar şimdiki gibi ilgisiz değildi insanlar ki seni görmeyim. Şimdi beni sahnede görünce
millî bayramlara. Coşkuyla katılıyorlardı kutla- dayanamazsın ağlarsın falan sonra ben rolümü
malara. Hele hele de 23 Nisan’ın ayrı bir yeri var şaşırırım, rezil olurum valla. Tamam mı ana?’’
köylünün nazarında. Bu ayrıcalığı elbette ki o ‘’Tamam kuzum ben gelir arkalarda bir
gün oynanacak olan müsamere oluşturuyordu.
yere ilişirim. Sen hiç görmen beni Sarım.’’
Bir hafta sonra provalar başladı. Dersler Nihayet büyük gün gelip kapıya dayan-
bitip okul dağıldıktan sonra boş bir sınıfta top- mıştı. 22 Nisan gecesi uyumak ne mümkün!
lanıp prova yapıyorduk. Kasım Öğretmen mü- Döndüm durdum yatağın içerisinde bir o yana
kemmel bir yönetmendi. Öyle bir motive ediyor bir bu yana. Herhalde gecenin ilerleyen saatle-
ki bizi rollerimize anlatamam. Hele de ben gazı rinde sızıp kalmışım heyecandan yorgun düşüp.
yedim mi adeta oluyordum tam bir Yeşilçam Sabahın er vaktinde anacığımın sesiyle uyan-
jönü. Bildiğin Cüneyt’tim yani. Hastasıydım da dım.
zaten adamın. Kim tutardı ki beni.
‘’Kalk Irak, kalk kuzum. Kayıntı hazır oğ-
Provalara tam gaz devam ediyorduk. Gün-
lum.’’

Mart 2023 47