Page 18 - calikusu
P. 18
BİR GÖZDEN
BİR MEKAN
Kulak tırmalayan alarm sesiyle gözlerimi toplanmamız gerektiğini öğrendik, heyecanla
açtım. Elimi zar zor telefonuma uzattım ve sa- aşağı indik. Müdürümüz konuşma yapmaya
atin altı olduğunu fark ettim. Uyku mahmurlu- başladığında düşüncelere dalmıştım. Saniyede
ğuyla hangi yılda olduğunu bile hatırlamayan bir kendime hatırlatıyordum. “Şu an Osman
ben, o sırada zihnime çakan şimşeklerle ken- Ulubaş Kayseri Fen Lisesindesin. Bu okula gel-
dime geldim. Osman Ulubaş Kayseri Fen Lise- mek için bir yılını verdin. Pandemi oldu, bak
sindeydim, ailemden uzaktaki bir yurttaydım, kaç ay geçti? Şimdi buradasın, o gelmek için
üzerine bugün okulun ilk günüydü. çırpındığın yerde.”
Hemen yataktan kalkıp hazırlandım. He- Müdürümüz konuşmasına devam ettikçe
yecanımı bastırmak için başka şeylerle uğ- böyle bir okulda olduğum için şükretmem ge-
raşmaya çalışıyordum. Bu okula ne ümitlerle reken daha çok şey olduğunu fark ettim. Tö-
gelmiştim. Bu okulun başarısı her yerde konu- rende ulusal ve uluslararası yapılan yarışma ya
şuluyorken şu an o okulun çaprazındaki yurtta da projelerde dereceye giren öğrencilere ödül-
uyanmak apayrı bir histi. ler verildi, öğrenciler coşkulu alkışlarla tebrik
Oda arkadaşlarımı bekledim, onlar da ha- edildi. Kendimi onların arasında hayal ettim ve
zırlandıktan sonra kahvaltıya indik, ardından o gün söz verdim. Ben de okulumun bana sun-
okula gittik. Çantalarımızı koymuş ne yapaca- duğu imkânları en iyi şekilde kullanarak büyük
ğımızı bilemez bir şekilde etrafımıza bakınır- başarılar elde edeceğim.
ken yapılan anonsla tören için okul bahçesinde
16
