Page 29 - Mayıs 2022

* * *

Bir anonsa kulak kabartıyorum: “Şimdi de
bir Kayseri türküsünü sanatçımız Ahmet Gazi
Ayhan’dan dinleyeceksiniz. Kendisine eşlik ede-
cek saz sanatçıları...”

“Gesi bağlarında dolanıyorum
Yitirdim yârimi aranıyorum
Bir çift selamına güveniyorum
Atma garip anam beni dağlar ardına
Kimseler yanmasın anam yansın derdime.”

Hikaye beni aldı, radyoda çalan şarkı ile geç-
mişi yad ettirdi... Radyo ve çalan türkü semboldü
aslında, özlemle yad ettiğim çocukluk günleri-
me, ‘ev’e götürdü.

Hafızalarımızda o zamanlara dair sadece
mutlu fotoğrafların kaldığı...

Evimiz, çocukluğum ve anam.

Bizim için her daim yanan, kavrulan, hak-
ları ödenmez çilekeş analarımız. Anadolu’nun
neresinde olursa olsun birbirine benzeyen
analarımız/kadınlarımız.

Elleri kınalı, başları yaşmaklı, kır çiçekli bas-
ma entarili,

Örme yelekli, ayağında lastik pabuçlu
analarımız…

Üstüne gün doğmayan, güneşten önce
uyanan,

Teni kavruk, yüreği yanık analarımız…

Adı Zeynep’tir, Ayşe’dir, Hatçe’dir, Nurten’dir.
Fotoğraf: Mehmet BEDİR na ana olan.
Eli kınalı gelin olan, erine yar olan, yavrusu-

Omuzlarında bir dünyayı taşıyan,

Cefakar, fedakar, yorgun, solgun, mutlu,
umutlu analarımız…

Mayıs 2022 27