Page 42 - Mayıs 2023
P. 42
BEYAZ KURDELE
Anne yarın sabah bayram demi, yine ellerime kına yakar mısın,
saçlarıma örgüler yapar mısın,
sabaha kadar kıvır kıvır, lüle lüle olsun saçlarım.
Sabah uyanınca yine okşayarak tararsın, iki yerden bağlarsın kırmızı şerit ile;
Şeritler uzun olsun saçlarıma karışsın yine, haa mavi boncuğu unutma aralarına.
Saçlarıma nazar olmasın diye hep takarsın yaa..
Birde bir de hani en çok sevdiğim beyaz kurdelem var ya onu da tak ne olur anne..
Hatırlıyor musun ben okula giderken iki belik yapardın, aralarında kırmızı şerit ve nazar
boncukları olurdu, iki beliğimin ucunda da beyaz kurdele ne çok yakışırdı bana öyle değil mi
anne…
Hatta öğretmenim çok severdi beni ve saçlarımı…
Çok güzel saçların var, derdi..!
Ben de annem baktığı içindir öğretmenim, derdim hep.
Annen bakıyor ama kökü sende kızım derdi.
Şimdi nerede annem, nerede benim o saçlarım?
Nereye gitti beliklerim nerede kurdelem, kırmızı şeritim?
O nazar boncuklarını görmek istemiyorum.
Hani nazar olmayacaktı, hani benim saçlarımı koruyacaktı, istemiyorum onları;
Ama ama beyaz kurdelemi yanımdan ayırma annem…
O bana masumluğumu, çocukluğumu, okulumu, öğretmenimi hatırlatıyor.
Öğretmenim demişken beni bu halde görse tanır mı acaba?
Demez mi saçların nerede?
Demez mi ne oldu o güzel saçlarına?
Nasıl derim annem nasıl derim öğretmenime;
Ben yenik düştüm ben savaşı kazanamadım o galip geldi..
Önce bedenimi ele geçirdi sonra saçlarımı aldı.
Tek kalan şey son nefesim diye..
Nasıl derim ben kaybettim o üç sıfır galip, ben mağlup oldum diye;
Diyemem anne diyemem..!
Beni görmeye gelirse yalan söyle, şehir dışına çıktı de olur mu…
Annem sana vasiyetim..!
Kırmızı şeritleri benim başucuma toprağa koyun, ama beyaz kurdelelerimi öğretmenime beyaz
bir zarf ile verin.
Ve üzerine de şöyle yazın..!
Beyaz kurdeleli meleğin beyaz bir güvercin oldu ve dönmemek üzere uçtu.
Halime DOĞRU/Şair
40 81 ÇALIKUŞU - KAYSERİ